Money makes the campaign go round

Miljardencampagnes 

Dat geld een belangrijke rol speelt tijdens een presidentiële campagne is evident. Zonder een sloot geld is een kandidatuur op voorhand al mislukt. In 2012 werd er in totaal ruim 2,6 miljard dollar uitgegeven aan de presidentscampagne. Vorige maand is er echter een beslissing genomen door het Supreme Court die ervoor gaat zorgen dat de rijken der aarde nóg meer invloed krijgen op de verkiezingen en dit is een kwalijke zaak.

Het is nu al bijna onmogelijk geworden voor onbekendere en onafhankelijke politici om serieus mee te doen, en door dat besluit neemt de noodzaak voor presidentskandidaten om rijke donoren aan hun kant te krijgen alleen maar toe.

PAC

De miljarden campagnedollars zijn hoofdzakelijk afkomstig van donaties en het geld wordt mede ingezameld door een PAC: een Political Action Committee. Zo'n PAC zamelt beperkte donaties in van o.a. bedrijven en vakbonden, wordt gecontroleerd door de verkiezingscommissie en is verbonden met een politieke partij. Het geld wordt daarna door de kandidaat besteed aan de campagne en mag dus niet onafhankelijk worden besteed om verkiezingen te beïnvloeden. Deze beperkingen werden met succes aangevochten en dit leidde tot een ontwikkeling van een nieuw soort comité.

SuperPAC

In 2010 besloot het hooggerechtshof in Amerika dat bedrijven en burgers onbeperkt geld mogen doneren aan een onafhankelijke 'SuperPAC' en dat dit geld onafhankelijk en zonder restricties mag worden uitgegeven. De enige voorwaarde is dat er geen officiële band met een politieke partij of kandidaat is.

Tijdens de Republikeinse voorverkiezingen was het resultaat onmiddellijk zichtbaar: er ontstond een lawine van keiharde reclames, gefinancierd door het SuperPAC 'Restore Our Future', dat Mitt Romney steunde. Weliswaar opgericht door oud-medewerkers van de vorige campagne van Romney, maar op papier geen banden met Mitt. Vooral tegenkandidaat Newt Gingrich werd vakkundig afgeslacht toen hij plotseling hoog in de peilingen stond.

Door de constructie konden Romney en Obama tijdens hun campagne hun handen van het vuile werk aftrekken en toekijken hoe honderden SuperPACs aanval na aanval lanceerden. Zo vertelt een man in dit pro-Obama spotje hoe zijn vrouw aan kanker overleed nadat hij zijn baan door Romney verloor.

Supreme Court

Alsof deze ontwikkeling niet genoeg was, heeft het hooggerechtshof vorige maand dus nog een subtiele, maar belangrijke wijziging doorgevoerd. Het te doneren maximumbedrag per kandidaat blijft hetzelfde, maar vanaf nu mogen particulieren aan zoveel kandidaten doneren als ze willen, aangezien er op het totaalbedrag geen beperking meer zit. Verspreid over alle verschillende politici en comités kun je nu zo'n 3,5 miljoen dollar doneren! Jon Stewart (The Daily Show) vatte de kern van deze beslissing en de argumentatie dat het met 'freedom of speech' te maken heeft briljant samen in dit filmpje.

De komende presidentscampagne zal dus nog meer dan ooit overgoten worden met dollars van rijke donoren die hun kandidaat willen steunen maar vooral de tegenkandidaat kapot willen maken.

Jeb Bush

Historische herhaling

Een Republikein die in de categorie 'doet-ie 't of doet-ie 't niet' valt is Jeb Bush, de jongere broer van George W. Bush. Twee presidenten in de familie is voor sommigen blijkbaar niet genoeg. In 2012 was er ook al sprake van een eventuele kandidatuur maar toen koos Jeb ervoor om toch niet mee te doen en zijn steun uit te spreken voor Mitt Romney.

Stel dat hij de presidentskandidaat wordt en dat Hillary ook alle verwachtingen inlost, krijgen we na 22 jaar een unieke, historische herhaling van een BUSH vs. CLINTON campagne. In 1992 ging die campagne om zittend president George Bush Sr. en toenmalig presidentskandidaat Bill Clinton, die inmiddels een goede vriendschap hebben ontwikkeld. Hopelijk is hun vriendschap bestand tegen een felle presidentscampagne tussen respectievelijk zoonlief en vrouwlief.

Florida

In 1998 werd John Ellis Bush (de origine van zijn roepnaam) gekozen tot gouverneur van Florida en zo was hij tegelijk met zijn oudere broer gouverneur (George W. van Texas). Zijn succes op het gebied van zorg en onderwijs en zijn band met met de Cubaanse gemeenschap in Florida (22,5% van de bevolking is Latino/Spaans) zorgden voor grote populariteit. Na vier jaar werd hij de eerste Republikeinse gouverneur van Florida die herkozen werd, met nog meer stemmen dan bij zijn eerste overwinning. Zijn affiniteit met Latijns-Amerika (bachelor in 'Latin American studies', een Mexicaanse vrouw en het feit dat hij vloeiend Spaans spreekt) was niet alleen een essentieel onderdeel van zijn gouverneurschap, maar kan ook een belangrijk voordeel opleveren tijdens een landelijke verkiezing.

Immigratie

Juist deze kant van Bush zorgt voor wat twijfels bij de meer rechtse hoek van de Republikeinse partij. Immigratie is een onderwerp waar vele conservatieven een uitgesproken mening over hebben. Jeb Bush heeft echter een andere kijk op illegale immigranten. Onlangs noemde hij illegale immigratie "an act of love, not a felony", omdat mensen op deze manier juist proberen te zorgen voor familie en kinderen. De extreem conservatieven verwachten juist een keihard standpunt van hun kandidaat.

Jeb heeft geregeld kritiek op de verharding binnen zijn partij. Zijn opmerking (midden in de vorige presidentscampagne) dat Ronald Reagan en Bush Sr. met hun ideeën weinig steun zouden krijgen in het huidige klimaat, werd hem niet in dank afgenomen. Ondanks deze weerstand vanuit de extreem-rechtse 'Tea Party'- hoek kan Jeb toch rekenen op brede steun van de gevestigde orde.

BUSH 2016

Vorig jaar al gaf Bush aan dat hij een kandidatuur overweegt. Verwacht wordt dat hij de knoop voor het einde van het jaar wel heeft doorgehakt. Dan zullen we zien of er een nieuwe politieke strijd tussen twee van de bekendste politieke families van Amerika aan zit te komen. Zijn inmiddels 88-jarige moeder Barbara Bush vindt trouwens dat er nu wel genoeg Bush - presidenten zijn geweest.

Rick Santorum

Vier miljoen

Het feit dat er in de groep presidentskandidaten aan het begin van de campagne altijd wat dwazen zitten, maakt de voorverkiezingen alleen maar leuker. Zodra de eerste staat gaat stemmen, blijven de echte kanshebbers over. Het wordt verontrustend als één van die gekken vier miljoen Republikeinse stemmen krijgt en pas als laatste afvalt. Vorige keer was dit het geval, toen Rick Santorum als tweede eindigde achter Mitt Romney, presidentskandidaat van de Republikeinen.

Bestialiteit

Rick Santorum is een zeer gelovige, conservatieve oud-senator van Pennsylvania met zeven kinderen. Door zijn extreme opvattingen (b.v. tegen abortus, zelfs na een verkrachting) kwam hij voor zijn presidentscampagne al geregeld in opspraak. Na een interview in 2003 bijvoorbeeld, toen zijn standpunt ten opzichte van homoseksualiteit ter sprake kwam. In zijn antwoord op de vraag of het verboden zou moeten worden noemde hij homoseksualiteit in één adem met pedofilie en bestialiteit en gaf hij aan dat het de basis van de samenleving ondermijnt. Een storm van kritiek volgde, ook uit zijn eigen partij, en een Amerikaanse columnist smeedde vervolgens een plan om Santorum terug te pakken.

Spreading Santorum

Dan Savage riep mensen in zijn column op om een definitie te verzinnen voor ‘Santorum’. De winnende definitie luidde als volgt:

Santorum - The frothy mixture of lube and fecal matter that is sometimes the byproduct of anal sex.

Vervolgens werd een googlebom gemaakt en kwam de definitie als eerste zoekresultaat bij zijn naam naar voren. Santorum riep Google op de vuiligheid te verwijderen, uiteraard zonder succes. 
Zodra Santorum zich in 2011 kandidaat stelde, kwam het ‘googleprobleem’ natuurlijk weer prominent in het nieuws. Zo was het voor presentatoren als Stephen Colbert een zeer dankbaar onderwerp.    

Euthanasie

Zelfs Nederland werd betrokken bij de angstzaaiende presidentscampagne van Rick Santorum. Vanzelfsprekend is hij fel tegen euthanasie en in een interview waarschuwde hij dat 'Obamacare' kan leiden tot verschrikkelijke taferelen, zoals in Nederland. In dat land, zo meldde hij, sterft 10% van de bevolking namelijk door euthanasie, waarvan de helft tegen hun wil in! Vandaar ook, vervolgde hij, dat de bejaarden daar tegenwoordig polsbandjes dragen met de tekst Do not euthanise me. De geschokte reacties in het publiek zijn te horen op het filmpje. 

Dat zijn beweringen onzin waren, kwam natuurlijk wel naar voren in de Amerikaanse media, maar zijn geschetste horrorscenario zal bij veel mensen zijn blijven hangen.

2016

Mocht hij zich weer kandidaat stellen, is het wachten op meer van dit soort idioterie. Hij heeft laten weten dat hij een nieuwe gooi overweegt,  maar dat hij nog geen beslissing heeft genomen. Ondertussen komt er een boek van hem uit, bezoekt hij staten waar vroege voorverkiezingen worden gehouden, valt hij mogelijke concurrenten aan en zijn donaties al welkom via zijn site, www.ricksantorum.com.

Midterm Selfie

Biden’s zelfie

Vicepresident Joe Biden plaatste onlangs een schijnbaar spontane ‘selfie’ met niemand minder dan president Obama naast zich. Waarom begaf Biden zich na twee jaar stilte weer eens op twitter? Voelde hij plots een onbedwingbare drang om het kameraadschap met zijn baas tentoon te spreiden? Neen, het is verkiezingstijd, dus Joe heeft zijn campagnepetje weer opgezet! 

In november dit jaar vinden namelijk de congresverkiezingen plaats, de ‘midterm elections’. Het congres bestaat uit de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. Bij deze tussentijdse verkiezingen worden alle leden van het Huis van Afgevaardigden en een derde van de Senaat gekozen of herkozen. Een president heeft het congres nodig om beleid te maken en uit te voeren.

Verdeling

Het feit dat de Republikeinen de meerderheid van het Huis van Afgevaardigden in handen hebben en de Democraten de meerderheid van de Senaat, is de afgelopen jaren vaak lastig geweest voor Obama. Het invoeren van ‘Obamacare’ ging bijvoorbeeld niet zonder slag of stoot. Inmiddels hebben meer dan 8 miljoen Amerikanen zich kunnen registreren maar de tegenstand leidde tot een impasse en shutdown van de regering. Een recent voorbeeld is de blokkade van het wetsvoorstel om het minimumloon voor alle arbeiders te verhogen (na de verhoging voor ambtenaren).

Impopulariteit

Tijdens het jaarlijkse ‘White House Correspondents' dinner’ (een informele avond voor verslaggevers van het Witte Huis) grapte Obama afgelopen zaterdag over het bericht dat Democraten die dit jaar campagne voeren voor de congresverkiezingen, hem liever niet bij de campagne betrekken vanwege zijn impopulariteit. Dit luchtige moment verwijst naar een pijnlijke situatie voor Obama. Zijn ‘approval rating’ is (bij the Washinton Post) op een recordlaagte beland: slechts 41% van de Amerikanen is het eens met het handelen van de president. Nu hoeft Obama niet meer herkozen te worden, maar de congresleden, senatoren en gouverneurs van zijn partij merken wel degelijk dat ze met enige tegenwind campagne moeten voeren.

Oorzaken

Vlak na Obama’s overwinning in 2008 waren de verwachtingen enorm hoog. Velen verwachtten een radicaal andere wind in Washington en waren lyrisch over de toekomst. Dat dit beeld bijgesteld moest worden was op voorhand al duidelijk, maar de oorzaak van de flinke afname van zijn populariteit ligt dieper dan dat:

• De afluisterschandalen van de NSA hebben voor veel wantrouwen gezorgd onder de bevolking. 
• De vele problemen omtrent de invoering van ‘Obamacare’ en de haperende registratiewebsite zorgden voor veel slechte publiciteit. 
• Ook al lijkt het creëren van banen langzaam de goede kant op te gaan, de aanhoudende crisis zorgt nog steeds voor veel frustratie en onvrede.
• Het buitenlandbeleid van Obama krijgt veel kritiek. Obama en Secretary of State John Kerry hebben zich fel uitgesproken tegen president Assad van Syrië maar na vele waarschuwingen geen concrete acties ondernomen. Dat het bij Poetin ook blijft bij economische sancties staat veel militair ingestelde Amerikanen tegen.

Al met al kan Obama dus wel goed nieuws gebruiken. Een goede uitslag tijdens de congresverkiezingen (behoud van de Senaat is al een uitdaging) zou wellicht voor positievere (afsluitende) jaren van zijn presidentschap kunnen zorgen. Het is voor hem te hopen dat Biden’s olijke selfie iets bijdraagt aan de publieke opinie.