President Hillary Clinton

Ambitie

De komende presidentsverkiezingen bieden een allerlaatste kans om haar eigen politieke carrière te bekronen met de hoofdprijs. Na jaren in het Witte Huis te hebben gewoond en gewerkt zou ze de eerste vrouwelijke president kunnen worden. Om dit te bereiken moet ze er echter wel voor zorgen dat een Democratische president voor het eerst sinds ruim 50 jaar ook opgevolgd wordt door een Democraat. Aan de ambitie van Hillary Clinton zal het niet liggen.

Aan de zijde van haar man, destijds gouverneur van Arkansas, was Hillary Clinton al in de jaren 80 een prominent figuur in de politiek. Als First Lady van de zuidelijke staat was ze zo betrokken en actief dat ze in 1990 zelfs overwoog zich verkiesbaar te stellen als opvolger van haar man toen Bill zich wilde richten op het presidentschap. Tijdens de twee presidentstermijnen van Bill Clinton ontstond weliswaar haar reputatie als kille, harde vrouw maar groeide ook het respect voor haar volharding (vooral tijdens Lewinsky-affaire) en onafhankelijkheid. 

Nog voor het aflopen van Bill's laatste termijn richtte Hillary zich op de toekomst door zich verkiesbaar te stellen als senator van New York. Ze won met 55% van de stemmen de verkiezing van haar Republikeinse tegenhanger Rick Lazio en begon zo onmiddellijk na het verlaten van het Witte Huis met haar nieuwe functie.

Hillary for President

In 2004 riepen de Democraten al om een 'presidential run'. De partij zag haar als de ideale kandidaat om George W. Bush te verslaan. Na serieus overleg besloot Hillary uiteindelijk haar termijn van zes jaar als senator vol te maken en zich te richten op 2008. Mijns inziens had zij het toch veel beter dan presidentskandidaat John Kerry gedaan. Waar Kerry te terughoudend en saai was om Bush te verslaan, had zij met al haar ervaring, kennis en pit een goede kans gehad. Wat Clinton echter niet wist, is dat de tegenstand vier jaar later juist uit haar eigen partij zou komen in de vorm van de huidige president, Barack Obama. 

Verlies

Het verlies viel haar zwaar, maar uiteindelijk ontstond er een onverwacht goede samenwerking toen Obama haar als 'Secretary of State' (minister van Buitenlandse Zaken) vroeg. Internationaal kreeg ze veel respect en bewondering en de afgelopen jaren is haar populariteit alleen maar gestegen.

2016

De leeftijd van Clinton (Election Day 2016 zal ze 69 jaar zijn) maakt het aannemelijk dat de komende presidentiële race haar laatste grote campagne wordt. Concreet heeft ze zich nog niet uitgesproken over haar intenties maar alles wijst erop dat haar voorbereiding al begonnen is. Ze heeft alle tijd om zich volledig op een campagne te richten omdat John Kerry het ministersstokje heeft overgenomen. De afgelopen maanden gaf ze verschillende interviews en speeches waarin politieke speerpunten naar voren kwamen en dan komt er in juni ook nog een boek van haar uit, 'Hard Choices', over haar jaren als Secretary of State. 

Een officiële aankondiging aan het einde van dit jaar ligt dus in de lijn der verwachting. De vraag is alleen: welke Democraat durft het in de voorverkiezingen tegen haar op te nemen? Vicepresident Joe Biden wordt genoemd, maar ik vermoed dat hij geen derde poging gaat wagen (na 1988 en 2008). Gouverneur Andrew Cuomo van New York en oud-kandidaat Howard Dean zijn mogelijke kandidaten, maar als Hillary Rodham Clinton ervoor gaat, kun je ervan uitgaan dat zij de presidentskandidaat van de Democraten wordt.

They said this day would never come

Voorverkiezingen

Voordat de overbelichte laatste maanden van een presidentiële campagne beginnen, hebben de kandidaten meestal al een slopend traject achter de rug: de voorverkiezingen binnen de partijen. Bijna elke afzonderlijke staat houdt een voorverkiezing om te bepalen wie voor de Democraten en Republikeinen de presidentskandidaat wordt. Meestal gebeurt dit in de vorm van een primary maar nog steeds kiest een aantal staten voor een caucus. 

Bij een primary wordt er individueel gestemd, zoals wij dat gewend zijn, maar een caucus heeft een bijzondere manier om te stemmen. Tijdens een soort buurtvergadering wordt er door de bijeengekomen stemgerechtigden van de partij per persoon uitgesproken welke kandidaat de voorkeur geniet. Bij enkele staten is er vervolgens een tweede ronde waarbij iedereen ook nog de gelegenheid krijgt om anderen te overtuigen toch voor een andere kandidaat te kiezen. Een dubieus proces, aangezien niet iedereen in staat is om bij de lange vergadering aanwezig te zijn en de uitslag beïnvloedbaar en hierdoor niet zeer betrouwbaar is.

    

Omdat elke staat ook nog het moment van stemmen kan bepalen, ontstaat er nog een merkwaardige situatie tijdens deze voorverkiezingen: sommige staten stemmen op een moment dat de presidentskandidaten allang bekend zijn. Staten die al vroeg stemmen, zoals New Hampshire, hebben op deze manier veel invloed op de beeldvorming en ontwikkeling van een campagne. Kandidaten die de vroege staten winnen, krijgen meer aandacht en donaties. 

Iowa 

Sinds 1972 is Iowa de staat waar de allereerste verkiezingen worden gehouden, via zo'n caucus. In januari 2008 speelde deze staat een belangrijke rol tijdens de voorverkiezingen van de Democraten. In de maanden voorafgaand aan deze eerste verkiezing werd Hillary Clinton gezien als de absolute favoriet en gedoodverfde winnaar. Obama werd bejubeld en bewonderd, maar velen twijfelden er toch aan of Amerika al klaar was voor een 'donkere' presidentskandidaat.

De strategie van Obama’s team was om de aandacht volledig te richten op Iowa. Succes voor Obama zou meteen bij de eerste voorverkiezing aantonen dat het niet vanzelfsprekend was dat Clinton de presidentskandidaat zou worden én dat mensen wel degelijk bereid waren op Obama te stemmen. Hillary Clinton richtte zich echter aanvankelijk meer op de staten die ook voor de algemene verkiezing belangrijk zouden zijn. De uitslag was een grote schok voor Clinton: ze werd in Iowa zelfs derde, achter John Edwards en grote winnaar Obama. 

De opening van Obama’s overwinningsspeech voor een uitzinnig publiek onderstreepte het belangrijke keerpunt van deze historische campagne: ‘They said this day would never come’. Pas een half jaar later, in juni 2008, eindigde de bittere tweestrijd en gaf Hillary haar steun aan Obama, die toen dus pas zijn pijlen volledig op zijn Republikeinse tegenstander John McCain kon richten.

Kandidaten

De komende maanden zal ik de mogelijke kandidaten behandelen en bespreken waarom ik denk dat sommigen eigenlijk in feite al begonnen zijn met campagne voeren. Zo kun je Hillary Clinton al noteren als kandidaat. Ze zal een mooi moment kiezen om met veel bombarie een aankondiging te doen, maar heeft ondertussen al met een groep adviseurs plannen gesmeed, zo berichtte Politico onlangs. 

Bij de Republikeinen kun je er donder op zeggen dat deze malloot weer prominent meedoet: Rick Santorum, de extreem conservatieve, diep gelovige oud-senator van Pennsylvania. Naast Chris Christie, Rick Perry en Mike Huckabee is er mogelijk ook weer een Bush bij betrokken. Het jongere broertje van George W. Bush, Jeb Bush, overweegt zich ook kandidaat te stellen.

Kortom, genoeg te behandelen in de aanloop naar Iowa!

Intro

Introductie

De Amerikaanse presidentsverkiezingen boeien mij zeer. Uitvoerige analyses, interessante politieke vraagstukken, sensationele debatten en natuurlijk de zenuwslopende verkiezingsnacht zelf: ik lepel ze gulzig naar binnen als warme pap. 

Mijn geschiedenisleraar weet niet wat hij heeft aangericht. Om kwart voor drie 's nachts zenuwachtig de televisie aanzetten voor een debat tussen de 'running mates' van de presidentskandidaten. Is dat wat hij voor ogen had toen hij mij de opdracht gaf een willekeurig onderwerp in het nieuws te gaan volgen? Mijn cijfers voor zijn vak konden wel een steuntje gebruiken in 1999, dus wilde hij zorgen dat ik de koppeling zou maken tussen zijn onderwerpen in de les en de actualiteit. De enerverende strijd tussen Bush en Gore werd echter al snel veel meer dan een opdracht voor school: het was het startpunt van een lichte obsessie.

Doel

Het doel van dit blog is tweeledig. Zelf vind ik het heerlijk om alle ontwikkelingen tijdens een campagne op een rijtje te zetten. Daarnaast wordt dit blog een soort zeef. Tijdens een campagne zijn er naast uitstekende artikelen ook talloze berichten in de media die foutief, misleidend of verwarrend zijn. Graag wil ik via dit kanaal relativeren, duiden, informeren en reageren. 

Kandidaten

Voordat de echte campagne losbarst, zullen de mogelijke kandidaten bij de Democraten en Republikeinen de komende maanden centraal staan. Op 8 november 2016 wordt de nieuwe president pas gekozen, maar geloof mij: voor veel aspiranten is het voorbereidend werk al maanden geleden begonnen.